........................* Ειδήσεις - Ανταποκρίσεις - Ρεπορτάζ - Συνεντεύξεις - Τουρισμός - Διεθνή Νέα - Απόδημος Ελληνισμός *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Translate (Μετάφραση)


................................Παράλιο Αστρος Κυνουρίας............................Φωτογραφία: Πέτρος Σ. Αϊβαλής, εφημερίδα "Αρκαδικό Βήμα"
"Χαίρε Ω Χαίρε Ελευθερία" Δ. Σολωμός

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Αφιέρωμα στον ποιητή Γιώργο Σαραντάρη παρουσιάζει η Λίνα Νικολακοπούλου

Δευτέρα 11 & Τρίτη 12 Μαΐου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης


Δευτέρα 11 & Τρίτη 12 Μαΐου 2015, στις 21:00
«Οι Πνοές του Μάη»
Μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή της γενιάς του ’30
Γιώργο Σαραντάρη
Μελοποίηση - Ενορχήστρωση: Δάφνη Αλεξανδρή
Ιδέα - Επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου

το μονοπάτι μυρίζει πασχαλιές
κι είναι το πρόσωπο του ήλιου
μια ελπίδα
που κατεβαίνει
η δική μας χαρά
δεν έχει πίκρα δίχως τον ήλιο
είναι ακόμα ζεστή
όπως τ’ αηδόνι που έρχεται
μαζί μας
(Γ. Σαραντάρης «T’ αηδόνι»)

Τη Δευτέρα 11 και την Τρίτη 12 Μαΐου, η Λίνα Νικολακοπούλου επιμελείται και παρουσιάζει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ένα μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή της γενιάς του ΄30 Γιώργο Σαραντάρη. Θα ακουστούν 28 ποιήματά του γραμμένα από το 1933 έως το 1940 και μελοποιημένα από την Δάφνη Αλεξανδρή.

Τραγουδούν: Μελίνα Τανάγρη, Αργυρώ Καπαρού, Θοδωρής Βουτσικάκης, Δημήτρης Νικολούδης και η Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου.
Συνοδεύει επταμελής ορχήστρα.

Τα ποιήματα της συναυλίας είναι ανθολογημένα από τις συλλογές: Οι Αγάπες του Χρόνου (1933), Ουράνια (1934), Αστέρια (1935), Στους Φίλους Μιας Άλλης Χαράς (1940), καθώς και ποιήματα που έχουν εκδοθεί στο περιοδικό Τα Νέα Γράμματα Β, Γ, Δ.
Η ποιητική γλώσσα του Σαραντάρη δεν μοιάζει, είναι σημερινή και μας αφορά όλους.
Οι Πνοές του Μάη σίγουρα θα δροσίσουν αυτή τη δύσκολη Άνοιξη.


Παίζουν οι μουσικοί (αλφαβητικά):
Αποστόλης Βαγγελάκης – νέυ, ντουντούκ
Θάνος Καζαντζής – ντραμς
Απόστολος Καλτσάς – μπάσο
Τάσος Κατσάρης - πλήκτρα, πιάνο
Ευαγγελία Μαυρίδου – πλήκτρα, πιάνο
Κώστας Νικολόπουλος – κιθάρες
Νίκος Παπαϊωάννου – τσέλο, λαούτο

Συντελεστές:
Ιδέα - Επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου
Μελοποίηση - Ενορχήστρωση: Δάφνη Αλεξανδρή
Σχεδιασμός Ήχου: Παναγιώτης Πετρονικολός
Σχεδιασμός Φώτων: Μαρία Βενετάκη

Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Ταμουρίδου | www.e-theama.gr
Παραγωγή: R-Time

Βιογραφικό Σημείωμα Γ. Σαραντάρη
Γόνος οικογένειας Ελλήνων εμπόρων με καταγωγή από το Λεωνίδιο Αρκαδίας που διέμεναν στην Ιταλία, είχε την ευκαιρία να ανατραφεί σε ένα αστικό και σχετικά προοδευτικό, σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα, περιβάλλον. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια στην Ιταλία, όπου έζησε από το 1910 έως το 1931. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ωστόσο, τον κέρδισε η ποίηση. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γιώργος Σαραντάρης εμφορούμενος από συναισθήματα φιλοπατρίας συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμοστην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου, όπου αρρώστησε από τύφο.
Η ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη υπήρξε αρκετά πρωτοποριακή για τα δεδομένα των ιδεών που επικρατούσαν την εποχή του Μεσοπολέμου στους αθηναϊκούς λογοτεχνικούς κύκλους. Υπήρξε λάτρης της λεγόμενης "καθαρής ποίησης". Έχοντας γνώση των ευρωπαϊκών διανοητικών κι αισθητικών ρευμάτων, χρησιμοποίησε στα ποιήματά του τον ελεύθερο στίχο, ενώ στις αναζητήσεις του περιέλαβε προβληματισμούς που έλκουν την επιρροή τους από την ιταλική ποίηση, το έργο του Ντοστογιέφσκι, από τις φιλοσοφικές ιδέες του Νίτσε, του Σαίρεν Κίρκεγκωρ αλλά και από τον υπαρξισμό. Το έργο του δεν συνάντησε ευρεία αποδοχή στην εποχή του, επηρέασε ωστόσο την ελληνική ποίηση βαθιά και ουσιαστικά. Η συμβολή του αναγνωρίστηκε από τον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος επηρεάστηκε σαφώς από συμβολικές εικόνες που κυριαρχούν στο έργο του Σαραντάρη: γυναίκα, θάλασσα, μοναξιά, ουρανός, πουλιά. 
Για τον λόγο αυτό, ο νομπελίστας Ελύτης, πέραν του ότι έχει αφιερώσει στον ποιητή το ποίημα Γιώργος Σαραντάρης κάνει ειδική μνεία γι' αυτόν στο έργο του Ανοιχτά Χαρτιά (Ίκαρος 1974) όπου αναφέρει για τον πρόωρο χαμό του ποιητή, αλλά και για την σχέση του με τα λογοτεχνικά σαλόνια της εποχής τα εξής: "Ήταν η μόνη και πιο άδικη απώλεια [...] Θέλω απροκάλυπτα να καταγγείλω το επιστρατευτικό σύστημα που επικρατούσε την εποχή εκείνη και που, δεν ξέρω πως, κατάφερε να κρατήσει στα γραφεία και τις επιμελητείες όλα τα χοντρόπετσα θηρία των αθηναϊκών ζαχαροπλαστείων και να ξαποστείλει στην πρώτη γραμμή το πιο αγνό και ανυπεράσπιστο πλάσμα. Έναν εύθραστο διανοούμενο που μόλις στεκόταν στα πόδια του, που όμως είχε προφθάσει να κάνει τις πιο πρωτότυπες και γεμάτες από αγάπη σκέψεις για την Ελλάδα και το μέλλον της". Στις 26 Φεβρουαρίου του 1941, ο ποιητής και στοχαστής Γιώργος Σαραντάρης έφυγε από τη ζωή στα 33 του χρόνια.

Πληροφορίες:
Οι Πνοές του Μάη
Δευτέρα 11 & Τρίτη 12 Μαΐου 2015, στις 21:00
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Αίθουσα: Θέατρο
Διάρκεια: 2 ώρες
Τιμές Εισιτηρίων: 15€ Γενική είσοδος
10€ Φοιτητικό, Μαθητικό, Ομαδικό (από 10 άτομα και πάνω)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 177 78, τηλ. 210 3418 550, φαξ. 210 3418 570
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο : info@mcf.gr Ιστοσελίδα: www.mcf.gr

_______________
http://www.stokokkino.gr/article/1000000000007632/I-Lina-Nikolakopoulou-parousiazei-afieroma-ston-poiiti-Giorgo-Sarantari

Σάββατο 11 Απριλίου 2015

Εθιμολογία του Πάσχα - Μεγάλο Σάββατο

 ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ 



Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί στολίζουν το ναό με κλαδιά δάφνης και γεμίζουν ένα πανέρι με δαφνόφυλλα. Ο ιερέας λέγοντας το «Ανάστα ο Θεός» σκορπά τα δαφνόφυλλα, ενώ οι πιστοί χτυπούν τα πόδια τους στο στασίδι, χτυπούν τις καμπάνες, πυροβολούν και γενικά θορυβούν, για να διώξουν τον θάνατο. Το βράδυ στην Ανάσταση με το Χριστός Ανέστη, χτυπούν οι καμπάνες, τσουγκρίζονται τα αβγά, ρίχνονται βαρελότα και γενικά δημιουργείται θόρυβος για να φύγει, όπως λένε, ο θάνατος. Στην Κορώνη (Μεσσηνία) σπάζουν ένα τσουκάλι και βαρούν τις καμπάνες. 
Στη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα «ρίχνουν από τα παράθυρα ό,τι άχρηστο αγγείο ευρεθεί «προς χαράν του Χριστού και πομπήν των Εβραίωνε». Στην Κέρκυρα επίσης οι γυναίκες γεμίζουν ένα κάδο νερό και τον στολίζουν με πρασινάδες και λουλούδια. Όποιος περάσει από εκεί πρέπει να ρίξει στο δοχείο ένα νόμισμα. Και μόλις σημάνουν οι καμπάνες της Αναστάσεως, παίρνουν νερό και πλένουν το πρόσωπο και τα χέρια τους.
Συγχρόνως οι γυναίκες δαγκώνουν, όποιο σιδερένιο αντικείμενο βρουν πρόχειρο (ένα κλειδί) λέγοντας «σιδερένιο το κεφάλι μου!» To M. Σάββατο ζυμώνουν τις πασχαλινές κουλούρες, όσοι δεν πρόλαβαν την Μ. Πέμπτη, και σφάζουν το αρνί (λαμπριάτης, πασχάτης), στέλνουν τα πασχαλινά δώρα στους νονούς και τις αρραβωνιαστικές και επισκέπτονται τα νεκροταφεία.

 __________ 
http://www.kentrolaografias.gr/default.asp?V_DOC_ID=2460
http://diaspora-gr.blogspot.gr/